خانه كوهنوردان كرمان

گزارش برنامه

پس از تمرينات آمادگي كامل در كرمان. تيم واسه صعود به دماوند در تاريخ 20 بهمن مهيا شده بود كه يكي از دوستان بسيار خوبمان آقاي بهنام پاك نيا از كوهنوردان خوب شهرستان مراغه كه قبلا در صعود به سه شاخ جوپار با ايشان آشنا شده بوديم با آقاي ميرزايي تماس ميگيرند وتيم ما رو واسه همايش سراسري صعود به قله جام سهند به ميزباني هيءت كوهنوردي مراغه دعوت مينمايند. پس از مشورت اعضا با همديگر و با وجود حضور نداشتن دوست خوبمان محمد حسن پورشيخ كه در آن زمان در دوره ايثار هلال احمر به سر ميبردند. و با در نظر گرفتن زيبايي هاي منطقه كه در برنامه يك ماه پيش به سبلان كه به همراه آقاي ميرزايي برگزار كرده بوديم . تصميم بر اين شد كه برنامه را تغيير و به سمت سهند حركت كنيم و در اسفند ماه برنامه دماوند رو اجرا كنيم كه محمد حسن هم حضور داشته باشه و هم برنامه سهند و آشنايي با كوهنوردان ساير شهرها و تازه كردن ديدارها با دوستان رو از دست ندهيم .عصر چهارشنبه 18 / 11 / 91 كرمان را به مقصد تهران ترك گفته و نزديكي هاي صبح به تهران رسيده استراحتي كرده و ساعت هشت صبح پس از صرف صبحانه به طرف شهرستان مراغه حركت مينماييم. مسير اكثرا اتوبان و خيلي عالي بود .   

جاده داراي مناظر زيبا و كوههايي بود كه انگار با بوم نقاشي شده اند و  روستاهايي كوچك و زيبا ما را مجذوب خود ساخته بود . 

تا حدود چهل كيلومتر به تبريز وارد جادهاي ديگر شده و به سمت مراغه ميرويم اين جاده تا مراغه كه 135 كيلومتر ميبود.  دو طرفه و ناهموار بود . خلاصه ساعت سه عصر پنج شنبه به مراغه رسيديم وتا ساعت پنج كه به ديدار دوست خوبمان بهنام برويم تصميم به صرف نهار ميگيريم كه تابلوي( بناب 12 كيلومتر) توجه ما را به خود جلب مينمايد. از خودرويي آدرس را ميپرسيم كه ميگويند ما خود بنابي هستيم و شما را به بهترين كبابي بناب راهنمايي ميكنيم. وقتي كه انها ميفهمند كه ما 1700 كيلومتر از كرمان امده و مهمان انها هستيم . نهار را به هر طريق شده ما را مهمان ميكنند و ما متعجب از  اينهمه مهمان نوازي انها اولين خاطره خوبمان شكل ميگيرد.  پس از صرف نهار به هيءت رفته و با استقبال دوست خوبمان بهنام و همچنين مسءولين محترم هيءت قرار ميگيريم .  

مسءولين محترم هيءت مراغه

خوابگاه مناسب و بسيارخوبي را براي استراحت به ما ميدهند و ما براي مقداري خريد به داخل شهر ميرويم مراغه را شهري بسيار زيبا  با مردماني مهربان و خونگرم ميبينيم . شب هنگام تيمهاي ديگري از اقصي نقاط استان به ما اضافه شده و به رسم هر ساله اشان جشني به همت هيءت برگزار ميشود و در انجا ما به آشنايي بيشتر با دوستان آذري زبان و رد و بدل كردن اطلاعات ميپردازيم  و با اجراي ترانه و موسيقي هايي بومي. زيبايي شبمان دو چندان شده .   

  و شام را مهمان هيءت محترم در جمع صميمي همنوردان خوبمان صرف كرده و پس از شام سرپرست محترم برنامه و همچنين رءيس هيءت نكاتي را در مورد برنامه روز بعد  شرايط آب و هوا كنترل تجهيزات و غيره را متذكر ميشوند . ساعت حركت6 صبح اعلام ميشود. و ما به دليل خستگي سفر طولانيمان زودتر به اتاقمان رفته و استراحت مينماييم . صبح زود پس از اماده نمودن كوله هايمان به سالن رفته و پس از صرف صبحانه بسيار كامل و اخرين توضيحات سرپرست با سه دستگاه اتوبوس ساعت شش راهي ميشويم .  در اتوبوس نيز ميان وعده هايي بسيار مقوي براي مسير صعود بين افراد توزيع ميشود .ساعت هشت به روستاي كرده ده اخرين روستا ميرسيم .     

و برنامه اغاز و تيم صد نفره اي به سمت سهند عروس كوههاي ايران حركت نموده. نظم و انسجام تيمي مثال زدني در كوهنوردان آذري ديده ميشد . 

پس از عبور از منطقه هايي سراسر پوشيده از برف و چند توقف كوتاه ساعت سه عصر پس از هفت ساعت پيمايش سنگين و خسته كننده به پناهگاه رسيده و در گوشه اي كوله ها را گذاشته و من و حسين براي اوردن برف جهت اب نمودن و درست كردن چاي و سوپ به بيرون پناهگاه رفته تعداي داخل پناهگاه .تعداد ديگري در ساختماني كه متعلق به منابع طبيعي بود و عده اي هم چادرهايشان را بر پا كرده بودند .شب پس از صرف شام و بستن كوله  زودتر به كيسه خوابهايمان خزيده و شب سردي را با هيجان صعود روز بعد سپري مينماييم . صبح روز بعد طبق برنامه اعلام شده ساعت پنج بيدار باش اعلام ميشود تعدادي از دوستان به دليل سنگيني برنامه روز قبل و برفكوبي سنگين در پناهگاه ميمانند و ما با ديگر همنوردان ساعت شش به سمت قله حركت مينماييم.    هوا كم كم روشن ميشد

  هوا مناسب و باد ملايم و سردي در حال وزيدن است .  قله زياد دور به نظر نميرسيد. ولي هنگامي كه پاي در مسير گذاشتيم عظمت آن درك شد .

  شيب تندي پيش راهمان بود كه چند ساعتي براي پيمايش ان وقت سپري كرديم . بعد از حدود چهار ساعت روي يال مسطح و افقي اي قرار گرفتيم كه در انجا همنوردان آذري مان بنري به ياد بود دوست و همنورد از دست رفته اشان بيرون اورده . فاتحه اي قراءت و به سمت قله حركت كرده .  

يك ساعت بعد در حالي كه تيم  اعزامي خانه كوهنوردان كرمان متشكل از سجاد علي ابادي . علي ميرزايي . حسين عليرضايي دست در دست هم به همراه ديگر همنوردان پس از پنج ساعت پيمايش موفق به فتح قله جام سهند ميشويم.  

از بالاي قله شبحي از كوه سبلان و دگر قله هاي اطراف ديده ميشد و زيبايي خاصي داشت.   بعد از گرفتن چند عكس يادگاري به سمت پناهگاه برگشته و استراحت كوتاهي كرده و بعد از صرف نهار عزم بازگشت مينماييم . مسير بازگشت كه حسابي پاكوب شده با سرعت بيشتري طي ميشود و شب هنگام ساعت هشت سوار اتوبوسها شده و به مراغه باز ميگرديم . و پس از گرفتن حكمهاي صعود  به خوابگاه ميرويم و راضي و شادمان از يك برنامه خيلي خوب و آشنايي با همنوردان جديد و مردم مهمان نواز مراغه به خواب رفته و صبح روز 22 بهمن به سمت تهران و سپس كرمان حركت مينماييم .

و اما چند نكته بارز ديگر در اين صعود.  هنگامي كه با همنوردان ديگر صحبت ميكرديم. اغلب كرمان را شهر كويري و فاقد كوه خاصي  ميدانستند و وقتي به انها ميگفتيم 14 قله بالاي چهار هزار متر در كرمان داريم متعجب ميشدند.

  وحدت و همدلي و نظم تيمي  كه  در بين اينهمه كوهنورد از اقصي نقاط اذربايجان . تهرا ن . كرج . مه آباد و غيره را ميديديم قابل ستايش بود.    در موقع صعود تمام مقامات هيءت و دبيران هيءتهاي ديگر شهرها را ميديديم كه پابه پاي ديگر همنوردان صعود مينمودند كه بسيار جالب بود .

به اميد پيشرفت و اعتلاي ورزش كوهنوردي در كرمان و ساير شهر ها

و با تشكر از هيءت محترم كوهنوردي شهرستان مراغه.  و مردم خونگرم مراغه و همچنين دوست گراميمان بهنام پاك نيا .

نويسندگان گزارش:  سجاد علي آبادي وحسين عليرضايي